اینترنت وسایل نقلیه (IoV) با هدف بهبود کیفیت رانندگی و افزایش ایمنی عابران پیاده توسعه یافته است. یکی از خدمات IoV اشتراک گذاری سفر است که به رانندگان اجازه می دهد صندلی های خالی خودروهای خود را با مسافران هم مسیر به اشتراک بگذارند. این خدمت به کاهش مصرف سوخت، آلودگی هوا و ازدحام ترافیک منجر می شود و برای صاحبان خودرو و مسافران از نظر اقتصادی سودمند است؛ با این حال، در این خدمت تهدیدهای امنیتی همچون حملات مرد میانی، حملات سیبیل و جعل پیام ها خطراتی جدی به همراه دارند. در این مقاله، تلاش شده است تا امنیت اشتراک گذاری سفر با استفاده از فناوری زنجیره بلوکی و ویژگی های مرتبط با آن، از جمله قراردادهای هوشمند و الگوریتم اجماع بر اساس اثبات خدمت و شهرت، ارتقا یابد. هدف اصلی این مقاله تمرکززدایی از مدیریت شبکه به حداکثر میزان ممکن است تا از ایجاد یک واحد مدیریت مرکزی به عنوان گلوگاه جلوگیری شود و به طور خلاصه، هدف افزایش ایمنی و کارایی، کاهش ریسک های امنیتی و تضمین اجرای تعهدات توسط همۀ طرفین است.

حمل و نقل عمومی یکی از عوامل اساسی در توسعه اقتصادی اجتماعی می باشد و برنامه ریزی حمل و نقل به ویژه در بخش تاکسی با پیچیدگی های زیادی همراه است. تعداد زیاد ناوگان تاکسی در مقایسه با سایر وسایل حمل و نقل، تنوع زیاد مسیرها و نیز پویایی درخواست مسافرین نمونه هایی از این پیچیدگی می باشد. در حوزه تاکسی نیز مطالعه، برنامه ریزی و جمع آوری اطلاعات در خصوص تاکسی های تلفنی امکان پذیرتر است. یه گونه ای که در ادبیات موضوع به آن پرداخته شده است. در حالت پویای مساله تاکسی تلفنی، درخواستهای جدید در هر لحظه از زمان ارائه می شوند و مرکز کنترل باید در خصوص پذیرش یا رد این درخواستها تصمیم گیری کند. در این مقاله یک الگوریتم دو مرحله ای برای حل این مساله ارائه گردیده است. مرحله اول این الگوریتم، به پذیرش یا رد درخواستهای جدید می انجامد و خروجی مرحله دوم، شامل مسیرهای بهبود یافته وسایل نقلیه است. هدف اساسی در این مقاله پذیرش حداکثر درخواستهای جدید، به گونه ای است که سطح نارضایتی مسافرین به حداقل ممکن برسد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که با الگوریتم پیشنهادی، بیش از 90 درصد از درخواستهای جدید مورد پذیرش قرار گرفته است و با افزایش درجه پویایی سطح نارضایتی مسافرین افزایش می یابد. همچنین زمان اجرای الگوریتم نشان داد که الگوریتم پیشنهادی با سرعت زیادی قادر به حل مساله مورد نظر می باشد.

از جمله فناوری هایی که در سال های اخیر به صورت آزمایشی بکار گرفته ­شده، پرواز آرایشمند هواپیما های مسافربری به سبک پرندگان است. شرکت های هواپیمایی مدام در حال ابداع و نوآوری هستند تا بهره وری هواپیماهایشان را بهبود بخشند. انتقال سریع تر مسافران و بارها به مقصد و مصرف سوخت کمتر از مشغله های اصلی ذهن این شرکت ها هستند. پرواز به صورت جمعی و با آرایش­ (آنچنان که پرندگان از سر غریزه انجام می دهند) مزیت هایی مانند کاهش نیروی درگ و مصرف انرژی دارد. اثرات تداخل آیرودینامیکی ناشی از پرواز آرایشمند و مشکل مربوط به آن، علاقه زیادی به تحقیق در این زمینه برانگیخته است. از نگرانی­ های مربوط به پرواز آرایشمند، راحتی مسافر در کنار ایمنی با توجه به مسافت طولانی است. مواردی مانند طراحی سنسور و خستگی سازه نیز در این پروازها مهم می­باشند. در این مقاله هدف بررسی راحتی سرنشینان در پرواز آرایشمند در شرایط عدم قطعیت می­باشد.

سیستم های مجوز بخش مهمی از سیستم های امنیتی محسوب می شوند که وظیفه حفاظت از منابع را به عهده دارند. با افزایش کاربران در سازمان ها، مدیریت زیرساخت های صدور مجوز به طور فزاینده ای زمان بر و مستعد خطا شده و پیکربندی نادرست سیاست ها، اثربخشی این سیستم ها را کاهش داده است. محققان، روش های کنترل دسترسی پویا را به عنوان راه کاری مؤثری برای صدور مجوز در این سیستم ها توصیه می کنند. از آنجا که منابع تصمیم گیری در این روش ها، سیاست های تعریف شده و سوابق کاربران است، برای کاربران تازه وارد محدودیت خاصی در نظر گرفته نمی شود و این روش ها با مشکل شروع سرد روبرو هستند. در این مقاله برای رفع این محدودیت از مفاهیم اعتماد و I-sharing استفاده شده و روش جدیدی برای بهبود چارچوب مجوز خودتطبیق (SAAF) به نام ISAAF ارائه شده است. ISAAF چارچوبی برای کنترل خودتطبیق سیستم های مجوز با استفاده از مدل مرجع خودمختار MAPE-K است که اعتماد کاربران تازه وارد را با استفاده از خصوصیات کاربرانی که با آن ها ویژگی های مشترک دارند تخمین می زند. گروه های I-sharingکه دربرگیرنده کاربران مشابه هستند، با توجه به نقش و ویژگی های هویتی کاربران و با استفاده از خوشه بندی K-means تشکیل می شوند. بهره گیری از مفاهیم اعتماد و I-sharing و گروه بندی کاربران با استفاده از نقش و ویژگی های هویتی آن ها، برای اولین بار در این مقاله پیشنهاد شده و نتایج تجربی حاکی از آن است که روش پیشنهادی در مقایسه با روش های مشابه نتایج بهتری از حیث صحت یافتن کاربران مخرب و کاهش زمان فعالیت آن ها در سیستم تولید می کند. مزیت دیگر این روش پیاده سازی عناصر حلقه MAPE-K و کاربران با استفاده از عامل ها است که موجب استقلال و انعطاف پذیری بیشتر سیستم می شود. در مقایسه با SAAF، ISAAF به طور میانگین، زمان یافتن کاربران مخرب را 55 درصد کاهش داده و دقت شناسایی کاربران مخرب را نیز بیش از 7 درصد بهبود بخشیده است.